CO2 uit de lucht halen met mineralen; doorbraak voor CO2-afvang?

Een nieuwe manier om koolstof uit de lucht te halen is milieuvriendelijker, goedkoper en makkelijker dan de amiden die nu gebruikt worden. Breekt CO2-afvang met deze nieuwe uitvinding door?

Onderzoekers van de Zweedse Chalmers University ontwikkelden een materiaal dat koolstofdeeltjes uit de lucht filtert. Het is een natuurlijk materiaal, zeoliet, in combinatie met gelatine en cellulose. Het zeoliet filtert van nature CO2 uit de lucht, maar is te bros om op grote schaal toe te passen. Gelatine en cellulose maken het materiaal steviger.

Zwaar mineraal

Zeoliet is al langer bekend als CO2-vangend materiaal. De moleculen in zeoliet zitten in een kanalenstructuur die, afhankelijk van het soort zeoliet, bepaalde moleculen kan vasthouden. Ook CO2 is in die kanalen op te vangen. Maar het mineraal laat zich moeilijk bewerken en dat stond toepassing in de weg. Je hebt namelijk enorme stukken zeoliet nodig om noemenswaardige hoeveelheden CO2 op te vangen. Het mineraal is bovendien heel zwaar.

Door het zeoliet te verpoederen en te mengen met de andere twee materialen, wordt het product veel makkelijker te bewerken. Zo kan je grote lappen zeoliet-achtig materiaal maken die CO2 uit de lucht halen. Deze wegen ook nog eens 90 procent minder dan puur zeoliet.

Koolstof afvangen met amiden

Er zijn al verschillende bedrijven die koolstof afvangen. Dit doen ze vaak met zogenoemde amiden, moleculen die makkelijk koolstof binden. Maar amiden hebben een paar nadelen. Het is bijvoorbeeld heel lastig om de koolstof weer los te halen van de amide. Daar is een heleboel warmte voor nodig, wat de techniek minder duurzaam maakt - vaak komt de hitte nog van fossiele brandstoffen. Een andere optie is het continu vervangen van de amidevloeistof in een koolstofvanger, maar dat wordt snel heel duur.

Zeolieten zijn vaste materialen, waardoor je makkelijker de CO2 kan verwijderen. Je haalt dan gewoon het verzadigde filter uit een koolstofvanger en vervangt het door een nieuwe. Via chemische processen kan je vervolgens de koolstofdioxide scheiden van het gesteente. Het materiaal is bovendien een stuk goedkoper dan de amiden.

In het lab werken de zeolieten dus uitstekend. Nu moet blijken of het ook op grote schaal net zo goed werkt; de onderzoekers zijn momenteel op zoek naar partners.

Bron: Duurzaam Bedrijfsleven