De duurzaamheidsmix en wind

In mijn studententijd, zo kan ik mij herinneren was de vader van een vriendje al bezig was met de ontwikkeling van een windturbine. Het was destijds, begin 80-er jaren voor mij en vele anderen nog een ver van mijn bed show. Echter slechts een goede 10 jaar later kwam duurzaamheid  als onderwerp steeds vaker op de agenda van overheids- en maatschappelijke instanties, bedrijven en banken; het besef groeide dat het anders moest.

Onder andere zuiniger omgaan met het milieu en zuiniger omgaan met energie. Grootschalig windenergie produceren bleek nog steeds niet gemakkelijk door maatschappelijke bezwaren en doordat de overheid nog steeds niet vol durfde of wilde zetten op nieuwe vormen van energie; met name niet-fossiel. Eigenlijk heeft dat geduurd tot enkele jaren geleden waarbij de Nederlandse overheid in de gaten kreeg dat we de in EU verband afgesproken doelstellingen niet halen. Sindsdien in het tij gekeerd en wordt er thans volop ingezet op nieuwe windprojecten, met name op zee. Dat is een  mooie ontwikkeling want windenergie speelt een belangrijke rol in de mogelijkheden om het energie-aanbod te vergroenen. Er is niet altijd wind en er is niet altijd zon, en als we energie straks ook nog voor langere tijd kunnen opslaan (en dat komt er aan) dan is vullen deze twee bronnen elkaar fantastisch aan. Samen met aardwarmte en wellicht  later ook energie uit waterstof en andere bronnen (bijv getijdenwisseling) onstaat er een prachtige duurzaamheidsmix van bronnen voor de energie van de toekomst.